Pomysły na reanimację
Niektórzy uciekają z macierzystych, a śpiących aeroklubów i szukają szansy w CSS. Każdy niesie bagaż zawiedzionych nadziei na sprawne zdobycie licencji i szuka, gdzie można wylatać zadania do SPL. I z tych przemyśleń urodził się pomysł zorganizowania obozu przelotowego w CSS, aby na koniec sezonu zgromadzić uczniów, którym brakuje tylko przelotu do licencji. Chciałem wykorzystać determainację tych uczniów, którzy za przelot w tym roku dali by prawie wszystko. Problemy pojawiały się jak wszędzie, a to jedyny Puchacz zajęty na pasażery, a to brak holówki, albo tylko dwa loggery, a to brak przede wszystkim pogody przelotowej. Mimo to udało się zrobić trzy przeloty do srebra w czasie obozu (dwa inne miesiąc wcześniej -ale w tym samym celu), co w połączeniu z dynamicznym szkoleniem teoretycznym dało szansę na zrobienie licencji. Do tego sprawne zaświadczenie wykonania przelotu przez komisarzy sportowych - sukces gotowy. Ponadto wielu uczniów miało do dokończenia zadania SPL. A więc warto dla takich chętnych organizować pod koniec sezonu obóz już nie tylko przelotowy, ale szkoleniowy do licencji. To dla tych, którym nie udało się z różnych powodów, ale zasłużyli swoim zaangażowaniem i postępami w lataniu na zdobycie upragnionej licencji.
Jest nadzieja, że popularność tego obozu w przyszłym roku zgromadzi większą liczbę zdolnych uczniów, którzy zasługują na intensywne doszkolenie do pierwszego przelotu w takim ośrodku jakim powinien być CSS.
Pozdrawiam, życząc jeszcze lepszych pomysłów
Wacek

Pomysł na reanimację cd.
Piloci i uczniowie przestali przychodzić na lotnisko, chociaż płacą składki. A przy małej ilości chętnych - nie ma nawet jak zorganizować lotów. Tu nie ma zastosowania odprawa o 9.00. i przydział sprzętu, który stoi w hangarze bez zaineresowania ze strony pilotów. Nawet gdy jest sprawny szybowiec, zatankowana wyciągarka i ściągarka. Minimum to jest dwóch uczniów-pilotów, wyciągarkowy i instruktor. Jak taką grupkę zebrać na starcie - oto jest pytanie..
Dobre rozwiązanie dla tej grupki to jest umówienie się na loty dzień wcześniej. Przy znanej prognozie pogody pozostaje tylko ustalić zadania i ćwiczenia i rozłożyć start o wyznaczonej godzinie. Do tego można wykorzystać zdobycze telefonii - komórki oraz SMSy.
Pozdrawiam życząc wymyślania jeszcze lepszych metod reanimacji szkolenia szybowcowego.
Wacek

Misja Australia
Koledzy z Kadry Juniorów polecą 8 listopada do Australii na mistrzostwa świata. Mają duże szanse powalczyć na australijskim letnim niebie. To tam już dawno bo w 1974r w Waikerie nasi szybownicy walczyli na nowiutkich wtedy Jantarach-1 (http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/pszd38.htm).
Teraz są inne czasy i Juniorzy sami zbierają brakujące pieniądze na wyjazd https://polakpotrafi.pl/projekt/misja-australia
Z wielu nagród jakie są przedstawione jako zachęta do wpłat ja wybieram udział w obozie przelotowym kadry 2016 za 900zł, w tym dwa przeloty w parze. Polecam też początkującym przelotowcom - lot skrzydło w skrzydło na zgrupowamiu juniorów 2016- za 400zł wsparcia. Taka nagroda jest bardzo atrakcyjnym sposobem poznania wyczynowych przelotów. Polecam gorąco, bo sam skorzystałem z nagrody w zeszłym roku i z Łukaszem Błaszczykiem "zaliczyłem" Tatry i Kasprowy Wierch (no a Łukasz został po tym - Mistrzem Europy 2015 w Rieti). Teraz też jest do wyboru przelot górski za 1000-1500zł i przy okazji wsparcie finansowe ekipy juniorów. Chłopaki będą reprezantacją Polski i dlatego są warci dofinansowania przez nasze środowisko. Zwłaszcza, że chcą się odwdzięczyć tym co potrafią jak mało kto - POKAZANIEM TAJNIKÓW PRZELOTÓW SZYBOWCOWYCH.
Pozdrawiam Wacek
ps. zestawienie szybowcowych mistrzostw świata : https://pl.wikipedia.org/wiki/Mistrzost ... bownictwie
ps2. słynny jest ostatni dzień mistrzostw 1974, http://www.medalenaskrzydlach.pl/szybow ... 74,57.html . Wtedy Staszek Kluk z klasy otwartej na Jantarze-1 poleciał w parze z Franciszkiem Kępką na trasę klasy standard i tak pomógł mu wskoczyć na III miejsce podium - dzięki wygranej konkurencji. Po czym sam poleciał na swoją trasę klasy otwartej (bo zdążył) i zajął dobre 6 miejsce tego dnia. Niestety Jantary-1 nie miały szans w konkurencji z Nimbusem2 http://www.echodnia.eu/podkarpackie/wia ... ,id,t.html.
ps3. 12.11.15. Juniorzy polecieli, a ja ostrzę sobie apetyt na zakupione dwa przeloty "skrzydło w skrzydło" i to nie będzie spacerek. Będę celował w trasy ponad 500km !!

A na Żarze latają nawet w deszczu
To nie jest pochwała latania na rozmokłym lotnisku, ale podziw dla entuzjazmu szybowników. Oto kilka uwag o lataniu w listopadzie przez mojego niedawnego ucznia z Leszna, a teraz już krakowskiego pilota z licencją.
"Dzięki uprzejmości instruktora dostaliśmy na dwóch Żarowego Juniora Zulu 1 żeby nabić łapę na żaglu samodzielnym i zdobyć wpis kompetencji do książki lotów. Udało się polatać w trudnych warunkach gdy mocno wiało i padał deszcz, lądować w trudnych i turbulentnych warunkach, poznać silne turbulencje od rotorów, zamykanie wario w duszeniu na zawietrznej, utrzymywać się za holówką gdy ta przelatuje przez rotory, że o lataniu na termice, żaglu i fali nie wspomnę. A tu krótki film kolegi z AW z 12 listopada - ja występuje w Juniorze po skrzydle: https://www.youtube.com/watch?v=dfN6eDE2_wk
Oczywiście worek doświadczenia wypełniły dodatkowo sytuacje takie jak np.:
1. wyssane hamulce zaraz przed wyczepieniem. Na mój błąd złożyło się wcześniejsze użycie pulsacyjne hamulca aby zniwelować luz na linie. Następnie zamknąwszy płyty hamulcowe nadal trzymałem rękę na rączce od hamulców. Oczywiście przed wyczepieniem musiałem puścić dźwignię i pociągnąć rączkę od zaczepu. I tutaj się okazało, że nie zablokowałem dobrze hamulców. Kilka sekund zajęło mi znalezienie odpowiedzi na pytanie dlaczego zacząłem topić zaraz po wyczepieniu i dlaczego ten Puchacz obok mnie leci zdecydowanie do góry na żaglu, a ja lotem ciupagi.
2. mocno dociągać pasy brzuszne nauczyła mnie seria upominających walnięć w głowę podczas turbulentnego holu i lotu - wtedy wiało i padało. Zawsze o to dbałem ale pośpiech na starcie i czekająca przed dziobem holówka zrobiły swoje - błąd presji.
3. lądowanie bez radia bo siadł akumulator - czyli tak jak pisałeś wstrzelenie się pomiędzy startujący zespół i lądujące szybowce. W tym przypadku nawet dzwoniłem z powietrza na kwadrat jednak nie odebrał (brak zasięgu?). Czekałem na dziurę do lądowania na żaglu nad internatem. Wiedziałem, że jak załączę radio to pomimo wyczerpanego akumulatora będę kilka sekund żeby nadać komunikat. Załączyłem, nadałem komunikat, radio znowu siadło i gdy już miałem odkręcać na most nagle 30m pode mną przeleciał na dużym gazie Puchacz. Jak się okazało potem, pilot Puchacza zauważył mnie w ostatniej chwili bo byłem ustawiony pod Słońce, a on miał brudną i zaparowaną owiewkę, ot co.
W sumie od początku listopada miałem 8 dniówek podczas których wykonałem na Żarze 12 lotów z łącznym nalotem 14h. Wiem, że to mało ale i tak mnie cieszy z uwagi na postępujący proces szkolenia. Pomimo nabycia kompetencji i samodzielnego latania na EPZR wziąłem sobie 2 loty dwusterem z instruktorem żeby lepiej poznać pola falowe, strategię budowania wysokości, możliwości przeskoku i powrotu przez Kotlinę Żywiecką. Pierwszy lot był z instruktorem (żagiel, fala, przeciągnięcia i korkociągi i opowiadałem mu o beskidzkim terenie i górach bo znałem je zdecydowanie lepiej), a drugi lot z też z instruktorem czyli BARDZO POUCZAJĄCA wycieczka po okolicy:
http://www.onlinecontest.org/olc-2.0/gl ... Id=4805649.
Warto zapoznać się z pilotażem naszych kolegów w trudnych warunkach latania na Żarze, no i POZAZDROŚCIĆ. Też bym tak chciał - mądrzejszy o takie nauki.
Pozdrawiam Wacek

W zimie nie śpią
Trzeba pochwalić no i naśladować aktywność Aeroklubu Gdańskiego. Nie pierwszy już rok bywam na ich szkoleniach szybowcowych. Przy pełnej sali szybowników pierwszy wykład prowadził kolega Mateusz - to trening z programem przelotowym LK8000 (kurs jest w internecie). Potem Jamaj wykładał taktykę przelotową, a w ostatnią sobotę kolega Zbyszek - meteorologię szybowcową przeplataną przykładami pogody na zawodach. Jako, że Zbyszek raz to jest zawodnikiem, raz szamanem meteo na mistrzostwach- wiedzę ma wielką. Właśnie na mistrzostwach świata 2014 w Lesznie był szamanem i opisywał trudności z planowaniem tras. Na treningu przed mistrzostwami pogoda była na 750km (spotkałem Holendra, który już o 18tej był wylądował po 750km), a podczas kolejnych konkurencji - była loteria ze sprawdzalnością pogody. Najlepiej przygotowane ekipy na bieżąco śledzą zdjęcia satelitarne http://www.sat.24 i podpowiadają swoim zawodnikom taktykę na wyścigu. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby też uczniom-pilotom podpowiadać jak oblecieć trasę. Trzeba tylko mieć internet i łączność radiową. Z ostatniego wykładu meteo wyniosłem jeszcze zachętę do poszukiwania fali inwersyjnej i analizy diagramu meteo.
Mnie dotychczas wystarczało http://www.icm.edu., ale dowiedziałem się, że w soboty i niedziele nie wprowadzają bieżących poprawek i prognozy się "rozjeżdżają". Za to od poniedziałku znowu są wiarygodne (chociaż nie zawsze "dobre")
Pozdrawiam Wacek
ps. fala inwersyjna może powstać tylko gdy istnieje cienka warstwa inwersji oddzielająca dwie masy powietrza o bardzo różnych własnościach i do tego przy dość silnym górnym wietrze wiejącym pod dużym kątem. Poznać to można po pochyleniu wierzchołków cumulusów w dziwną stronę.

Krajobraz po zimie
sezon szybowcowy zbliża się razem z wiosną, a najważniejsza jest równa i twarda płyta lotniska. Bez dobrego równego pasa trudno bezpiecznie lądować i startować czyli latać i szkolić.
Mamy w EPEL podobne problemy co Żar - krety i nawodniona nawierzchnia. Krety są pod ochroną i można je tylko prosić o przebazowanie poza lotnisko. Służą do tego różne metody zapachowe (raczej smrodliwe) lub dźwiękowe, do wyboru w internecie. Natomiast równanie opuszczonych kopców trzeba już wykonać dużym nakładem kosztów. Trzeba potraktować trawę wertykulatorem https://www.youtube.com/watch?v=_Kuy8_vYhB4 , i wałować ciężkim walcem. Ale co zrobić, gdy murawa przypomina grząskie błoto? Czy odtworzyć drenaż lotniska, czy wymienić gliniasty grunt na żwirowy? Na przykład metoda zakładania drenażu i murawy https://www.youtube.com/watch?v=Nc-E6RKbb_I . To są koszty niebotyczne. W takiej sytuacji wymiana takiego jak na zdjęciu rękawa po zimie to pikuś. Dobrze jest też chociaż wyrównać błotnistą nawierzchnię zanim wyschnie na twardą skorupę: https://www.youtube.com/watch?v=v6p4dXR1zEA . Tu potrzeba dużo godzin społecznej pracy. Pozdrawiam Wacek

Doroczne spotkanie szybowników.
Jak co roku na Żarze spotkają się szybownicy młodzi z doświadczonymi, aby dyskutować o naszej pasji latania bezsilnikowego. http://www.szybowce.com/spotkanie-szybo ... luty-2017/
Opowiedzą o ciekawych przelotach http://www.szybowce.com/dlugie-loty-w-namibii/
osiągnięciach zawodników na mistrzostwach szybowcowych m.in juniorów w Australii, o problemach GSS i CSS. Właśnie te dwie szkoły mają duże problemy organizacyjne i ich egzystencja jest zagrożona.
Zapraszam na to spotkanie, bo ja się wybieram jak co roku. Wacek
ps. co roku się wybieram tyle, że nie zawsze dojadę !?

ps2. jestem po spotkaniu, żałujcie, że nie byliście ! Jak zwykle za mała sala przepełniona szybownikami każdej maści - do granic wytrzymałości, Jak zwykle przy oknach siedziały zmarzluchy nie pozwalające otworzyć okna - więc siekierę można było powiesić- i to w powietrzu. Ale znalazłem miejsce na kamerę i mam nagranie !! Przed wejściem jak co roku LX Nav sprzedawał za 4/5 ceny swoje cudeńka, w tym Nano3 i Nano4 oraz inne Zeusy. Oto skrót : http://www.szybowce.com/podsumowanie-se ... tego-2017/
Pozdrawiam i polecam się na spotkaniu w marcu w kominkowni. Będę prezentował filmik i opowiem jak było - również na stoku narciarskim Żar, po którym kursuje stara kolejna naziemna z Gubałówki. Wacek

Szybowce na sprzedaż
Mamy szybowce do kupienia:
http://www.aeroklubswidnik.com.pl/wydarzenia/nowosci
Bocian to świetny szybowiec do szkolenia, bardzo poprawny w pilotażu, a Cobra to szybowiec mistrzostw świata w Marfie (Texas) 1972r. gdzie konkurował z pierwszymi szybowcami laminatowymi z balastem wodnym. Kto woli, ma ofertę szybowców laminatowych. Co do zwijania działalności szybowcowej - trudno się dziwić patrząc na trudności prawie wszystkich sekcji szybowcowych w Polsce. Natomiast trzeba przyznać, że dużo szybowców jeszcze im zostaje o dyspozycji : http://aeroklub.mielec.pl/sprzet/szybowce/
Pozdrawiam Wacek
ps. My też mamy problem z usprawnieniem (mojej diamentowej) Cobry i Jantara wielorybka. Te szybowce wymagają szczególnej troski i zaangażowania (głównie finansowego) pasjonatów latania półwyczynowego. Jak pokazuje historia można na nich zobywać diamenty. Ale wystarczy, że powrócą do szkolenia przelotowego, choćby na zawodach.

Wszyscy startują z lataniem od weekenu majowego.
W Lisich Kątach jest Flajówka : http://lisie.pl/blog/2017/02/06/flajowka-2017/
zorganizowana jako przelotowy trening zawodniczy.
CSS 2017 - nie istnieje strona internetowa. Cennik na 2017 został zatwierdzony jeszcze w grudniu '16 przez ówczesnego dyrektora. Teraz nie ma informacji o lataniu
Wszystkich pogodzi pogoda, która rozdaje karty.
Pozdrawiam Wacek

W Aeroklubie Białostockim jest możliwość uzyskania uprawnień wyciągarkowego. Szkolenie dla własnych członków jest darmowe. Szkolił będzie Konrad Cylwik.
Każdy wyciagarkowy w czasie szkolenia wykonuje 50 ciągów. Po uzyskaniu uprawnienia wykonuje nastęne 50 ciągów jako praktykant. Później zaczyna zarabiać na loty. Jest to poważna szansa obniżenia kosztów swojego latania. Zapraszamy wszystkich chętnych. Deklarację udziału w szkoleniu zostawiajcie w wyszkoleniu - szef szkolenia Romuald Choromański lub z-ca Dariusz Wiśniewski. Przeszkolimy wszystkich chętnych.
Zapraszam. to dokładny przedruk z http://www.EPBK, - a nam przecież brakuje wyciągarkowych

AP - CSS Leszno
wyprzedaje "drobne" szybowce : http://dlapilota.pl/ogloszenia-drobne
Latałem na tych szybowcach. Jantar Std3 SP-3331 i Junior SP-3304.

Można też kupić prywatną dopieszczoną i wyposażoną Cobrę15 w dobrym stanie- i z wózkiem.
Pozdrawiam Wacek

Celność lądowania
w Lisich 30 września
http://lisie.pl/news/zawody-na-celnosc- ... -eye-2017/
Można dolecieć szybowcem z Elbląga i celnie wylądować na EPGI (122,8; 35m AMSL).
A
Korne EPKO zawody na celność planuje już 16 września
http://lotniskokorne.pl/
Też można dolecieć (121,175; 163m AMSL)
Warto skorzystać i wygrać te zawody
Pozdrawiam Wacek

Jesienny Żar
ostatnio sprawdziłem jak sobie latają na Żarze. W tym celu wynająłem skuter w Krakowie i przez Kalwarię i Wadowice pojechałem na Żar. Więc oczywiście - latają, chociaż warunków dobrych nie było. Ot taki cherlawy żagielek z domieszką pulsującej termiki bezchmurnej. Dobry pilot musi jednak umieć utrzymać się w powietrzu na byle czym. A mój kolega na prywatnym Jantarze wisiał 1,5 godziny - pomiędzy paralotniami. To duża sztuka.
Pozdrawiam Wacek

Kolejne spotkanie szybowników na Żarze nadchodzi !
Oto program spotkań : http://www.szybowce.com/plan-spotkania- ... znia-2018/.
Wybieram się jak co roku i tym razem już kupiłem bilety. Muszę bowiem zobaczyć na własne oczy nową Dianę z silniczkiem elektrycznym. To jest marzenie o zwiększeniu bezpieczeństwa latania szybowcowego zwłaszcza w górach.
https://www.youtube.com/watch?v=GmQKvw8Wc_k
Napęd dolotowy daje komfort dolecenia do domu , albo chociaż pierwszego lotniska przed zachodem słońca. Bo zachód słońca kończy latanie czy to z powodu zaniku termiki, czy przepisów VFR (np. na żaglu i fali).
Pozdrawiam Wacek
ps. są jeszcze wolne noclegi koło hangaru, bo w hotelu Szkoły to już dawno nie ma.

ps2. gdyby jednak ktoś nie mógł pojechać na Żar, to gorąco polecam już od dzisiaj -śledzenie wyścigów GRAND PRIX w Chile, skąd są transmisje on line i relacje Tomasza Kawy : http://www.sebastiankawa.pl/. Lata Sebastian Kawa i Łukasz Wójcik. My będziemy grupowo śledzili zawody i rozmawiali po konkurencji z Łukaszem.

Niesamowite emocje.
Trwają zawody SGP na lotnisku Vitacura w Chile. Oglądałem przez 2 godziny w niesamowitych emocjach tracking drugiego dnia mistrzostw świata http://www.sgp.aero/finals2017.aspx
Sebastian walczył dzielnie i leciał czujnie na trasie 305km, ale dwóch Niemców wpadło przed nim na metę. Niestety- na szczęście Mario przyleciał za nisko i dostał aż 16 sek. penalty/kary i spadł na 3 miejsce. Ma więc 7 punktów, a Sebastian łącznie 15 i drugie miejsce. Na razie. Łukasz był 10ty , ale dostał karę 2 min. za falstart. To warto przeżywać on line - to tak jakbym sam leciał. Warto śledzić kolejne konkurencje- co wam szczerze polecam w te zimowe (tam letnie) wieczory (przesunięcie czasu i pór roku). Co ciekawe Ventus 3t, JS1C i ASG29 to praktycznie równorzędne szybowce. Diana już nie startuje, gdyż technologia tak poszła do przodu, że nie ma szans. To przecież JEDNAK przez 10 lat była prekursorem takiego latania i była NAJLEPSZA. Tu zawodnicy dochodzą do 300km/h na przeskokach, a ponad 30km dolot po górach na 265km/h. Z tym, że na dolocie były jeszcze dwa zawroty?- co nieco widać na podglądzie "wiev" obok w tabeli wyników.
Pozdrawiam Wacek
ps. http://medalenaskrzydlach.pl/szybowce/m ... 8,546.html
.

Znowu emocje.
To przez Sebastiana muszę poszukać ziółek na uspokojenie. Dzisiejszy finisz był godny Mistrza i dla Niego to normalka, ale nie dla mnie takie emocje!. Co On tam wyprawia:
https://www.youtube.com/watch?v=QHJFR1DNyZQ
oto opis przebiegu rywalizacji http://www.sgp.aero/finals2017/news_add ... ace-3.aspx
https://www.youtube.com/watch?v=qVjgdxwbd68
.... https://www.youtube.com/watch?v=RAuBsjUL8Co
https://www.youtube.com/watch?v=F2uxTpRK8XI

Wśród swoich na Żarze
20 stycznia 2018 w GSS były ciekawe pokazy, dowcipne dogaduszki, dużo znajomych i nagrody dla najaktywniejszych w sezonie 2017.
Pierwszy pokaz był o Czesławie Tańskim i jego synu Tadeuszu. Dwie mało znane ale wspaniałe postacie polskiego lotnictwa, http://www.puszcza-marianska.pl/index.php/cz_tanski , którym będzie poświęcony pomnik we wrześniu 2018.
Drugi pokaz był o Mazowieckiej Kadrze Juniorów. Następny pokaz - o sytuacji w AP i o treningu mentalnym zawodników - coś dla nas wszystkich. Dalej świetna prezentacja Zbyszka Kunasa o lataniu na fali, na konwergencji i z boku chmury. Do tego zaproszenie na obóz przelotowy Lotek w Opolu- lipiec/sierpień 2018. I obietnica szkolenia IFR w chmurach - w Opolu. Konstruktor Diany 2 i skrzydła Diany 3 Krzysztof Kubryński - zrobił nam wykład z projektowania Diany i wyśrubowanych osiągów szybowców zawodniczych.
(doskonałość 36 na prędkości 200km/h). Jeszcze Jurek Kolasiński - organizator corocznych spotkań szybowników - opowiadał o swoim corocznym lataniu w Namibii - na farmie Veronica i przelotach ponad 1000km. Namawia do latania tam gdy najlepsze warunki są pod koniec listopada -więc lećmy.
Dalej wręczano nominacje do kadry narodowej , nagrody Skrzydlatej Polski i puchar za najdłuższy przelot Janka Jawornika 801km (na ASG29).
Na koniec w emocjach oglądaliśmy on-line, jak Sebastian w Chile wyprzedził na finiszu zawodnika - przenikając przez zbocze góry, podczas gdy konkurent musiał je oblecieć. Podobno Sebastian znalazł tam jakiś tunel (czasoprzestrzeni): http://www.sgp.aero/finals2017/race-cov ... stID=28632 i wpadł na metę zaraz za swoim rywalem-imiennikiem nad którym obronił 2-punktową przewagę w totalu i ZNOWU SEBASTIAN ZOSTAŁ MISTRZEM ŚWIATA. A wszystkie komentarze warto spokojnie poczytać na forum Sebastiana Kawy http://www.sebastiankawa.pl/12273/tragiczny-final-2/.
Warto było mi jechać przez caaałą Polskę na ten jeden wieczór - kto nie był niech .... - za rok przyjedzie. Pozdrawiam Wacek
ps. oficjalne podsumowanie jest na stronie http://www.szybowce.com/zimowe-spotkani ... znia-2018/

Diana 2 powraca jako FES
w południe mieliśmy prezentację Diany 2 FES (Front Electric Sustainer - śmigło na nosie). Nowa maszyna, która MA CERTYFIKAT , może więc być najlepszym szybowcem zawodniczym w górach (można odważniej atakować). Dwa nieduże akumulatory mają wytrzymać 1000 cykli, czyli wystarczyć na ładnych kilka lat. Potem mają ukazać się akumulatory nowych generacji - jeszcze lepsze. Napęd FES nie służy do startu, bo energia jest potrzebna do uniknięcia lądowania w niedogodnym miejscu -np. w skałach lub na lesie. Pomoże też wrócić do domu, gdyby termika nagle niespodziewanie skończyła się przed zachodem Słońca. Nie przewiduje się startu za wyciągarką - to w końcu szybowiec wyścigowy. Szef firmy Avionic opowiadał o usuwaniu kłopotliwych rozwiązań konstrukcyjnych poprzedniej wersji. Drążek pozostał na burcie, ułatwiono tankowanie wody, dopracowano skrzydło i kadłub. Rolki na końcówkach skrzydła psują aerodynamikę, ale pamiętamy, że do rekordowego lotu Sebastiana (2k) w Argentynie były demontowane tuż przed podczepieniem liny. (Można i tak, chociaż ja przewiduję jej elektryczne chowanie do wingeleta razem z podwoziem. Albo wystawianie rolki schowanej w skrzydle może być wspomagane pędem powietrza po zwolnieniu elektrycznego zatrzasku. Problem tarcia o beton i cyrkiel przy starcie trzeba jakoś rozwiązać). Kolejka chętnych już się ustawia, więc kto wygrał w totka 75k E plus 20k E za FES i 7k E za wózek Avionic, to może już złożyć zamówienie.
Polecam i pozdrawiam Wacek
ps. pamiętajmy, że akumulatory na dużej wysokości na jakiej latają czasem zawodnicy poddane są na znaczne różnice ciśnienia i temperatury. A do lądowania i dolotu będą potrzebne

Diana 3 FES nadlatuje z Czech
To inna konstrukcja, bo oparta na kadłubie czeskiego szybowca KKB -18KE. Ale skrzydło jest rozwinięciem Diany i to na światowym poziomie (o tym miał wykład nasz twórca skrzydła). Napęd FES jest w standarcie i dwa takie zamówienia prawie się urodziły podczas pokazu. Naszemu przyjacielowi Zdzichowi już się zapaliły oczy i nie chciał wysiadać z kabiny, która jest nieco szersza, czyli wygodniejsza w długich lotach. Drążek jest normalnie - między nogami, dźwigary normalnie wystające ze skrzydła, piękny eliptyczny ster wysokości, tak eliptyczny jak krawędź natarcia skrzydła. Oczywiście klapolotka, tylko napęd wystaje - jak widać na zdjęciu. Napęd lotki mieszczący się w obrysie profilu - to kiedyś był polski patent do polskich szybowców. Tu aż dwie takie dźwignie wystają na każdym skrzydle. Będą miały owiewki - ale zawsze lepiej, żeby ich nie było. Nie ma także rolek na końcówce, więc skrzydło leżało na gąbce. Nie ma fabrycznych muchozdrapek - jak ma JS1. Wytwórca zapewnił, że na każde zamówienie można na kopyto założyć formę i będą zdrapki chowane w obrysie kadłuba. Samo skrzydło przy kadłubie rozszerza się dla pomniejszenia oporów interferencyjnych. Odporność na flatter i skręt skrzydła przy 300km/h trzeba samemu sprawdzić, tak jak odporność profilu na zmęczenie materiału, upływ czasu i UV. Było co oglądać i podziwiać - tylko w totka trudno jest trafić, żeby toto zakupić, a tu nawet ceny nie podali. Na pytanie - jak chowa się podwozie? - "powiemy dopiero po zakupie"!.
Pozdrawiam Wacek
Podwozie chowa się elektrycznie i nie ma dźwigni awaryjnego wystawienia kółka.
ps. nie padło kluczowe pytanie, czy akumulatory są odporne na dużą zmianę ciśnienia i temperatury na dużej wysokości. A przecież zdarza się wejście na 5500m nad Żarem. Czy pojawi się akumulatorowy problem Dreamliner'a? A więc zapytajmy